16 yaşındayım ... İki kere aşık oldum.İlkinde ilk aşkın heycanıyla tutuştum , yandım ama hayatta kalmayı başardım ! Mükemmel büyüklükte aşka batırılıp ; çıkarılmışım hissiyle ölüyordum!
İkincisi ... Şuan onu ; 'onsuz' , aciz , bu hayatı haketmeyen ruhumda , derinliklerde , en gizli ; benim bile bilmediğim yerlerde hissedebiliyorum.Evet , orada şuan ! Benim değil mi ?! Siz öyle sanın.onunla her gece beraber yatıyorum , yatarken onu kollarımın arasına alıp sevgi sözcüklerine boğuyorum ...
Her yalnız kaldığımda onu o kadar fazla seviyorum ki .. diğerlerinin kalbinde ona ait bi' yer bırakmıyorum ! Yalnızlığa düşerken onun sesiyle kendime geliyorum. Yani sadece SEVİYORUM!!
Peki ... Neler oluyor bana! Ne bu geberesice acı ! Kalbimi yerinden çıkarmaya çalışıyorlar ama izin vermiyor kalbim.Son bir bağla vücuduma tutunmak istiyor ama ben istemiyorum.Çırpınmasın kalbim ! Acı veriyor !! Kalbim ayrılsın vücudumdan ama o kalsın ! Acı bitsin ve o benim olsun !
Bilmiyorum bana ne olduğunu ; hayatımın nasıl ve bu kadar hızlı değiştiğini bilmiyorum ... Ama bekliyorum ! Belki bir gün umuduyla ... Bekliyorum .. beklicemde !!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder